Tworzący historię

Załoga

1.Edward John Smith - (27 stycznia 1850, zm. 15 kwietnia 1912) wieloletni pracownik. Rejs Titanica do Nowego Yorku miał być zwieńczeniem jego morskiej kariery kierującej się do przejścia na emeryturę. Zginął jak przykładowy kapitan (Tutaj nasuwają mi się słowa 'Dobry kapitan ginie razem ze swoim statkiem)

2.William McMaster Murdoch- (ur. 28 lutego 1873, zm. 15 kwietnia 1912) pierwszy oficer na Titanicu. 14 kwietnia 1912, pełnił służbę na mostku kapitańskim. To on wydał rozkaz: do sternika "Ostro na sterburtę", a do maszynowni "Cała wstecz". Zginął wraz ze statkiem.

3.Robert Hichens- (ur.16 września1882 – zm.23 września1940) sternik. Zabłysnął na świecie swoim zachowaniem. Uratował się wskakując do szalupy ratunkowej.

4.Henry Tighe Wilde- (21 września 1872 r., zm. 15 kwietnia 1912 r.) główny oficer. W czasie ewakuacji pasażerów odpowiadał za łodzie ratunkowe. Zginął na statku w katastrofie w wieku 39 lat. Jego ciało nie zostało odnalezione.

5. Charles Herbert Lightoller- (ur. 30 marca 1874 , zm. 8 grudnia 1952) drugi oficer. Znalazł schronienie na przewróconej szalupie B; najstarszy rangą członek załogi, który przeżył katastrofę statku. Zeznawał później, że Titanic tonął w całości. 

6.Jack Phillip- (ur. 11 kwietnia 1887, zm. 15 kwietnia 1912 r.) starszy radiooperator. Do ostatnich chwil nadawał sygnał SOS i pozycję geograficzną tonącego statku. Na krótko przed zatonięciem, kapitan zwolnił radiooperatorów ze służby, ale Phillips pozostał na stanowisku do chwili zalania kabiny. Przeżył zatonięcie statku, dopłynął do pływającej do góry dnem szalupy ratunkowej B, wspiął się na nią i poinformował, że statek RMS Carpathia przybędzie na miejsce katastrofy o świcie. Wyczerpany długotrwałym przebywaniem w lodowatej wodzie, zmarł około godziny czwartej nad ranem. Jego ciało stoczyło się do wody i nigdy nie zostało odnalezione.

7.Harold Bride-(ur. 11 stycznia 1890, zm. 29 kwietnia 1956)- młodszy radiooficer. Pracował z Jack'iem Phillipsem. Zdołał wspiąć się na przewróconą do góry dnem łodzi ratunkowej B i, wraz z innymi 15 członkami załogi, został uratowany przez RMS Carpathia. Zmarł w wieku 66 lat na raka płuc.

8.Wallace Henry Hartley-(ur. 2 czerwca 1879 zm. 15 kwietnia 1912 ) dyrektor orkiestry .Jego ciało odnaleziono 4 maja 1912r. a pochowano go 8 dni później.

9. Reginald Robinson Lee-(ur. 19 maja 1870 r., zm. 6 sierpnia 1913 r.) - obserwator. Pełnił służbę w chwili kolizji statku z górą lodową. To on dostrzegł górę lodową na kursie statku i poinformował o tym mostek kapitański. Przeżył katastrofę, ale zmarł rok później w wyniku powikłań po przebytym zapaleniu płuc.

10. Frederick Fleet-(ur. 15 października 1887, zm. w styczniu 1965) – obserwator. pełnił służbę w w chwili kolizji statku z górą lodową. Przeżył katastrofę. W1964 popadł w depresję (po śmierci żony). Dwa tygodnie później, w styczniu 1965 popełnił samobójstwo poprzez powieszenie. Jego ciało zostało odnalezione 10 stycznia 1965. Został pochowany w bezimiennym grobie na cmentarzu Hollybrook w Southampton.

Pracownicy White Star Line na Titanicu ( do punktu 11.)

11. Oczywiście poza tymi, których wymieniłam byli też ci mniej znani. Około 897 członków załogi dla nas bezimiennych, a jednak, wcześniej, tworzących historię; zarówno statku jak i katastrofy. Ocalało tylko 212 osób załogi, z których większość (tak jak w przypadku pasażerów) była kobietami. To pokazuje nam jak honorowi byli mężczyźni z Titanica. Sami uwając się w cień śmierci, pozwalając innym przeżyć.